Brandweer richt zich ook op vrouwen

Elise Bakker (links) en Mirjam van Laar: ‘We willen mensen helpen en daar voldoet de brandweer aan.’

Dat tegenwoordig veel vrijwilligers bij de brandweer buiten hun woonplaats werken, heeft vooral gevolgen voor de bezetting overdag, zoals in Soesterberg. Daarom is het korps Soesterberg een wervingsactie gestart, waarbij meer dan tot nu toe een beroep gedaan wordt op vrouwen om zich aan te melden.

Soesterberg heeft lange tijd zes vrouwen in het korps gehad. ‘We konden een tankautospuit compleet vullen,’ zegt brandwacht-chauffeur-bevelvoerder Mirjam van Laar, één van de twee vrouwelijke vrijwilligers bij het van korps. Ze is nog even enthousiast als toen ze begon en hetzelfde geldt voor haar collega Elise Bakker. Zij woont weliswaar in Amersfoort, maar werkt in het dorp en is dus overdag beschikbaar. Ook in de weekenden dat ze dienst heeft, want dan logeert ze in Soesterberg. ‘Ik ben hard bezig hier naartoe terug te komen.’

Ze had kunnen kiezen, brandweer of tennis, twee totaal verschillende hobby’s. ‘Het is natuurlijk een hobby, je gaat bij de brandweer en volgt een opleiding, maar het voelt niet als vrijwilliger. Dat is het wel, ‘maar als je eenmaal ja gezegd hebt moet je wel tijd en energie investeren in oefeningen en opleiding. En als je klaar bent met de opleiding wordt er wel van je verwacht dat je er ook bent. Het niet zo als bij een sportclub: als je een keer geen zin hebt of denkt het zal wel, ik ga niet. In dat opzicht is het niet vrijwillig. Dat kan bij de brandweer niet.’

Elise Bakker voelde zich direct opgenomen in het korps. ‘Ze zijn hier blij met je.’ Mirjam van Laar: ‘Je hoeft ook geen stoere sterke vrouw te zijn, maar je moet wel een bepaalde conditie en uithoudingsvermogen hebben. Mannen en vrouwen doen dezelfde test, de opleiding is voor iedereen gelijk, of je nou 50 kilo weegt of 90, je moet allemaal hetzelfde doen en kunnen.’ J moet dus fysiek sterk zijn.

Je moet ook psychisch inschatten wat het werk van je verlangt, wat je mee kunt maken. Het lijkt allemaal leuk en stoer, een vuurtje uitmaken, maar je komt ook heel vervelende situaties tegen. Ook al zijn er dan allerlei instanties die je opvangen, het is wel iets waar je over na moet denken. Maar je krijgt er een hoop voor terug als dingen goed aflopen. Dat is voor mij ook een motivatie waarom ik dit werk doe. Het gaat in je bloed zitten.’

Beide vrouwen zijn bij de brandweer gegaan omdat ze iets meer wilden dan de gewone dingen. Ze zijn sociaal, willen mensen helpen en daar voldoet de brandweer aan. Ook teamwerk trekt hen aan. ‘Je moet het met z’n allen doen, je staat met z’n allen voor je eigen gemeenschap en hoe meer mensen ervoor zorgen dat we weer zeven dag per week 24 uur per dag open zijn, des temeer is de veiligheid in het dorp gewaarborgd. ‘

Vrouwen zorgen voor diversiteit in een korps en kijken soms op een andere manier naar situaties waardoor iets anders uitpakt . Misschien dat voor vrouwen de eerste stap wat moeilijker is om te maken omdat de brandweer wordt gezien als mannenwereld, maar dat is gewoon niet zo, zeggen ze. Wat vrouwen over streep kan trekken is dat voor de dagsituatie gekeken wordt of er oppas geregeld kan worden. Daarom is men ook op zoek naar oppasmoeders of oma’s die bij een uitruk de kinderen opvangen of van school halen. ‘Dan kun je vrouwen en ook mannen die op de kinderen passen misschien overhalen.’

© Copyright Jan van Steendelaar ~ Eempers