Postcommandant Mark van Arkel 20 jaar bij de brandweer

Postcommandant Mark van Arkel 20 jaar bij de brandweer

Dat het brandweerwerk soms wordt doorgegeven van vader op zoon komt nog steeds voor. De passie die Jan van Arkel gedurende 25 jaar had voor het brandweervak heeft hij overgebracht op zoon Mark. Deze is inmiddels alweer 20 jaar lid, reden voor verenigings-voorzitter Edgar van Wijk om hem namens het bestuur thuis te feliciteren. Daar pasten een gebakje bij en bloemen voor zijn vrouw.

Bloemen voor echtgenote Wies van postcommandant Mark van Arkel bij diens jubileum.

In november vorig jaar is Mark een nieuwe fase in zijn brandweerloopbaan ingegaan. Toen werd hij benoemd tot postcommandant Soest als opvolger van Martijn Steman. Zijn letterlijke vuurdoop was al na een week: de nachtelijke brand in het gemeentehuis.

Mark is door zijn vader met de brandweer opgegroeid. Ze hebben een jaar overlap gehad. In die tijd hebben ze maar één brandje samen geblust, een container in Overhees.

Voorzitter Edgar van Wijk van de brandweer kwam Mark van Arkel feliciteren namens de vereniging. Jongste zoon Boris heeft vooral oog voor de taart.

Op z’n 23e kwam hij bij de brandweer. Dat betekende niet dat hij ook direct mee mocht op de uitruk. ,,Toen kreeg je pas na zoveel maanden een pieper. Tegenwoordig krijg je die meteen en mag je gelijk mee. In mijn tijd moest je eerst de opleiding gedaan hebben en dan pas mocht je mee. Dus ik heb twee jaar rondgelopen, al mocht ik wel op de ladderwagen mee.”

Tijdens zijn vierjarig contract in het leger bij de Genie heeft hij ook de brandweeropleiding gevolgd. Direct uit militaire dienst begon hij op 1 september 2004 bij korps Soest. ,,Doordat ik op oefening was heb ik in het leger één onderdeel van de brandweeropleiding niet kunnen halen. Toen ik bij brandweer Soest kwam dacht ik: even dat laatste onderdeel halen en dan ben ik brandweerman.”

Burgemeester Rob Metz feliciteert de nieuwe commandant van de brandweerpost Soest.

Die vlieger ging echter niet op. De opleidingsstructuur was toen net veranderd, alle onderdelen waren samengevoegd, dus hij moest de hele opleiding volgen. De avondopleiding had daarvoor verre zijn voorkeur. ,,Ik vind dat ik door de avondopleiding een veel betere brandweerman ben geworden dan door de dagopleiding in het leger. De opleidingsstof moet je dubbel zo snel tot je nemen, waarbij je het gevoel hebt dat het er ingestampt wordt. Ik ben dan ook nog steeds geen voorstander van dagopleidingen.”

Hij nam dus het stokje van zijn vader over. Hij begon als manschap, volgde onder meer de opleiding redvoertuig, vloog met Charly, het opsporingsvliegtuig voor natuurbranden, en kreeg in 2013 de vraag of hij bevelvoerder wilde worden. Dat vond hij toen het hoogst haalbare. ,,Meer verantwoordelijkheid hoefde ik toen niet te hebben. Ik had het hoogste bereikt bij de brandweer wat ik kon bereiken, maar toen kwam opeens dit op m’n pad.  Nooit geweten dat postcommandant ook een vrijwilligersfunctie was. Daar kwam ik pas achter net voordat ik ging solliciteren. Zijn voorgangers, Lettinga, Tolboom, Steman, waren immers beroeps en werkten bij de Veiligheidsregio Utrecht (VRU).

Al na een week kreeg de nieuwe postcommandant Mark van Arkel zijn vuurdoop met een brand in het gemeentehuis.

In twintig jaar heeft hij veel bijzondere inzetten meegemaakt. Bij het kinderdagverblijf aan de Molenstraat bijvoorbeeld. ,,Toen was het 32 graden. Het was ook de laatste keer dat ik de nevelkogel heb ingezet die water in een draaiende sproeibeweging verspreidde.” Bijgebleven is hem ook de brand in een huis aan de Soesterengweg, waar een kind gered werd dat lag te slapen onder het rieten dak dat in brand was gestoken. En de strobrand bij Zonnegloren toen tijdens het blussen de pieper opnieuw ging. Toen stond een loods in brand bij SO Soest. ,,We moesten erheen met een lege wagen en hebben toen in recordtijd de waterwinning opgebouwd. Zo snel, dat was echt niet normaal.”

De brand in vrachtwagens bij Ben Becker herinnert hij zich nog goed en meer recent ook in de Oude Enghe, waar hij de hond redde. Hij heeft nog vele jaren voor de boeg om zijn verantwoordelijke hobby te kunnen uitoefenen, voortaan als postcommandant Soest. Een functie die, net als vrijwilliger zijn bij de brandweer, alleen kan slagen en voldoening kan geven als het thuisfront er volledig achterstaat, zoals Wies van Arkel!

© Copyright Jan van Steendelaar ~ Eempers