Paul Castein 25 jaar brandweerman

De buurt liep vrijdagavond 17 maart uit op het geluid van brandweersirenes, maar van brand was geen sprake. De sirenes kondigden het begin aan van de huldiging van brandweerman Paul Castein, die op die dag zijn 25-jarig lidmaatschap van brandweer Soest vierde.

Een colonne van brandweerauto’s hield voor zijn woning aan de Willaertstraat halt. Zijn collega’s, beroeps en vrijwillig, kwamen hem feliciteren. Voorzitter ad interim Edgar van Wijk gaf een korte terugblik op de loopbaan van brandmeester Castein.

Als vrijwilliger begon hij officieel op 17 maart 1998 als manschap. Op een gegeven moment werd hem gevraagd kaarten en tekeningen te maken en dat beviel hem zo goed, dat hij zijn baan als verkoopmedewerker bij Davo DHZ opgaf, solliciteerde en in vaste dienst kwam. Tijdens zijn beroepsperiode is hij bevelvoerder geworden en chauffeur en heeft hij zich verder gespecialiseerd op het gebied van binnenbrandbestrijding. Van Wijk bood de jubilaris bloemen aan. Secretaris Dennis Kempers had gebakjes meegebracht met daarop een afbeelding van een inzet van Castein.

De brandweer trok hem altijd al. Door omgang met kennissen dichtbij de brandweer werd het vuurtje aangewakkerd, zegt hij. Hij werd door toenmalig commandant Tom Bakker aangenomen. Diens opvolger Ron Lettinga vroeg hem in 2001 om aanvalskaarten en aanvalsplannen voor bedrijven, en wijkkaarten te maken. Als autodidact heeft hij zich daarin verder bekwaamd. Dit heeft hij tot 2016 gedaan. Daarna heeft hij de bereikbaarheid van bluswater in kaart gebracht, bijvoorbeeld als een weg afgesloten moet worden.

Sinds corona hebben de medewerkers van risicobeheersing, de afdeling preventie, geen vaste standplaats meer. Zij kunnen op alle posten in de brandweerregio Eemland-Noord zitten. Castein is op de kazerne in Soest gebleven.

Behalve dat hij in tal van commissies actief is geweest, zoals in de bar-, sport en kascommissie en nu in de jubileumcommissie, heeft hij in de loop der jaren talloze inzetten meegemaakt. Ook nog in de periode dat er sprake was van decentrale uitruk, toen dus iedereen nog op eigen houtje naar het adres van de hulpvraag ging. Dat kan hij zich nu niet meer voorstellen, zich een angstig moment herinnerend dat hij in z’n eentje als eerste in uitrukuniform bij een woningbrand stond maar niets kon doen. Voor de bewoonster kwam de hulp te laat. Een incident met grote impact maar een gelukkige afloop was het ongeluk dat een jongetje overkwam. Hij raakte verstrikt in het touw van de schommel toen hij de glijbaan afging. Eenmaal bevrijd vreesde men voor zijn leven, maar hij overleefde het. ,,Dat is mijn dierbaarste moment. Een jaar later kwam de jongen samen met z’n ouders op de kazerne met een taart.”

Het zijn maar twee voorbeelden van wat hij allemaal heeft meegemaakt. Daar valt het bevrijden van vogels die in een schoorsteen vastzitten bij in het niet…..

Film: Nicky Gommers